Modernistów (...) szczególnie wabiły "kwiaty grzechu, zepsucia i pokuszeń", odwiecznie powtarzane w poezji i zawsze chętnie przez odbiorców czytane opisy narodzin miłości, spotkania się kochanków i spełnienia miłosnego. Wiersze tego typu znaleźć można w prawie każdym młodopolskim tomiku poezji. Starannie dobrane kwiaty tworzą we florystycznych erotykach specyficzną atmosferę i tło dla miłosnych przeżyć, czasami są utożsamiane z namiętną kochanką, przede wszystkim jednak służą do opisów kobiecego ciała - najczęściej oczu, rąk, ust i piersi. Znamienne dla poezji młodopolskiej przełamywanie dotychczasowej normy intymności motywowało także opisy, które jeszcze dzisiaj niezupełnie zostały oswojone i zbanalizowane, a wówczas, tj. na przełomie wieków, były poetycką rewelacją.