Simon Ings kreśli błyskotliwe portrety spektakularnych karier i upadków radzieckich naukowców, którym władza dała szansę na prowadzenie badań z pogranicza nauki i blagi. Byli wśród nich Ilja Iwanow, który próbował inseminować szympansy ludzkim nasieniem, by stworzyć ich krzyżówkę, bawiący się w Boga Trofim Łysenko, Aleksandr Bogdanow, który stał się ofiarą własnych eksperymentów z transfuzją krwi, a nawet Stalin, który próbował hodować cytryny w chłodnym klimacie, poprawiał muzykę Szostakowicza i napisał idiotyczny traktat o lingwistyce. Ings doskonale opowiada o uwikłaniu naukowców, którzy stawali przed alternatywą: służyć swoją wiedzą złu czy zachować życie. A także o tym, do jakich nadużyć i zbrodni musi dojść, kiedy nauka zaczyna służyć ideologii.